جمهوری اسلامی و اصالت دانشجو

به گزارش روابط‌عمومی «سمت»، سازمان مطالعه و تدوین کتب دانشگاهی در علوم اسلامی و انسانی به مناسبت فرا رسیدن روز دانشجو بیانیه‌ای به شرح زیر منتشر کرد:

دانشجو، عنصر فرهنگی هر جامعه تعالی‌خواه و ترقی‌جو است. کسوت دانشجویی افتخاری است که نصیب قشری از جوانان جامعه می‌شود. دانشجو به‌مثابه عنصر فرهنگی از نگاهی اجتماعی و عقلایی امری زینتی و تشریفاتی نیست. چون جامعه تعالی‌خواه و ترقی‌جو به‌خاطر اهداف والا و مترقیانه‌ای که دارد چنین عنصر فرهنگی را در خود پدید می‌آورد. چنان‌که دانشگاه و استاد نیز مولود همین اهداف تعالی خواهانه است؛ بنابراین دانشجو از منظر عقلانیت غیر ابزاری اصالت دارد. بدین معنا که جامعه بدون دانشجو قادر به تحقق اهداف مترقیانه خود نیست. اما نکته اساسی در عینیت اصالت دانشجو است. ممکن است که جوان این آب‌وخاک در کسوت دانشجو قرار گیرد؛ لکن تا رسیدن به محتوای دانشجویی گام‌های زیادی را لازم است.
بدون تردید، حضور استاد دانا و فرهیخته و متعهد در دانشگاه و رابطه علمی و اخلاقی خوب میان استاد و دانشجو به همراه محیط روح‌افزا، اخلاقی و دانش‌ورزانه دانشگاه در عینیت اصالت دانشجو نقش بسیار زیادی دارد. در کنار این شرایط، الزامات دیگری نیز وجود دارد که مربوط به خود دانشجو است. روحیه فروتنانه علم‌آموزی و ارج‌نهادن به مقام استاد و اهتمام به علم‌آموزی از او، خودآگاهی تاریخی صادقانه، تعهد اخلاقی به جامعه و روحیه مردمی و فداکاری جهادی و دغدغه‌مندی دینی و حس غیریت ملی برابر بیگانگان همگی از جمله الزامات اخلاقی و علمی و اجتماعی و سیاسی است که موجبات اصالت دانشجو را فراهم می‌سازد. برای هریک از این الزامات، مطالب زیادی را می‌توان در جای خود ارائه کرد و توضیح مبسوطی داد.
با وصف این، راه برای عمومی‌سازی اصالت دانشجو بسیار است. چون ممکن است یک یا چند دانشجو با التزام به این شرایط، اصالت دانشجویی را در خود احیا کرده باشند؛ لکن برای عمومی‌سازی اصالت دانشجو به کار بیشتری نیاز است که مربوط به نظام سیاسی و اجتماعی است. فلسفه سیاسی و نظام حکمرانی است که می‌تواند موجب یا مانع عمومی‌سازی اصالت دانشجو شود. آن‌چنان که جامعه دانشگاهی به‌ویژه دانشجویان ایرانی هر دو حالت را در یک‌صد سال اخیر تجربه کردند. 
دانشگاه با همه عناصر اصلی آن؛ یعنی استاد و دانشجو و کتاب و کارکنانش در نظام استبدادی غرب‌زده وابسته پهلوی اصالت نداشت. شهادت سه دانشجو معترض به دخالت استکبار جهانی در سال ۳۲ در دانشگاه تهران نشانه بی‌اصالت بودن دانشجو نزد حاکمان سلطنت‌طلب پهلوی بود. حضور گسترده مستشاران نظامی و غیرنظامی بیگانگان و بدخواهان ملت در ایران و سپردن امور به دست آنان، بی‌اعتنایی به فارغ‌التحصیلان دانشگاه و اساتید آن، وجه دیگری از اصالت نداشتن دانشجو و دانشگاهی در دیکتاتوری پهلوی بود. سلطه فرهنگ غرب‌زدگی و لاابالی‌گری و بی‌قیدی به اصول اخلاقی و دینی همراه با فقدان غیریت دینی و ملی در میان عموم دانشجویان از جمله موانع پا گیری اصالت دانشجو بود. بدین ترتیب، نظام سیاسی استبدادی وابسته پهلوی بزرگ‌ترین مانع عمومی‌سازی اصالت دانشجو در جامعه ایرانی بود.
به همین خاطر، ملت ایران ازآنجاکه بی‌اصالتی دانشجو را به‌مثابه تحقیر و بی‌حرمتی خود می‌دانست و حاضر نبود فرزندانش را به نظام حکمرانی بسپارد که نتیجه آن بی‌اصالتی و بی‌هویتی باشد، به رهبری فقیه و دردمند و اصالت خواه لبیک گفت و مردمی‌ترین انقلاب در دوران معاصر را پدید آوردند (۱۳۵۷ش/ ۱۹۷۹م ). به‌طوری که دانشجویان و حوزویان از پیشتازان وقوع انقلاب اسلامی بودند. به دنبال این انقلاب، نظام سیاسی جمهوری اسلامی مبتنی بر اصل ولایت مطلقه فقیه با رأی اکثریت قاطع مردم ایران تأسیس شد. 
اکنون بعد گذشت چهل و اندی سال از تجربه نظام جمهوری اسلامی و کنارگذاشتن نظام و فرهنگ استبدادی و غرب‌زده سلطنت پهلوی شاهد اصالت یابی جامعه ایرانی هستیم. دانشگاه و دانشجو با جمهوری اسلامی اصالت خود را پیدا کرده است. رهبران و دلسوزان نظام اسلامی همواره راه سربلندی ایران و ایستادگی برابر تجاوزطلبی و سهم‌خواهی‌های نامشروع نظام سلطه جهانی به رهبری امپریالیسم آمریکا را در اصالت‌مندی نهادها به‌ویژه اصالت دانشگاه و دانشجو دانسته و می‌داند. چنان‌که تجربه موفق جمهوری اسلامی تا به امروز بر دانشگاه اصیل و مستقل استوار بوده است. تمام ارزش‌های دانشگاه ایرانی پیش از انقلاب در تجربه جمهوری اسلامی به ضدارزش تبدیل شده است. با جمهوری اسلامی نسل اصیل ضد در دانشجوی ایرانی عینیت پیدا کرد؛ ضد استبداد و استعمار، ضد غرب‌زدگی و وادادگی، ضد بی‌هویتی و بی‌غیرتی و بی‌حمیتی، ضد برهنگی و بی‌قیدی، ضد بیگانه‌پرستی و عقب‌ماندگی. دقیقاً راز سربلندی نظام اسلامی و تبدیل‌شدن به ایران قوی در همین اصالت‌یابی بوده‌است. هرآنچه که اصالت داشت در جمهوری اسلامی اصالت خود را پیدا کرد. چنان‌که اصالت دانشجو به‌واسطه جمهوری اسلامی در دانشگاه و جامعه عمومیت پیدا کرد.
اگر تاریخ سیاسی معاصر ایران را نیک بنگریم، متوجه می‌شویم که دشمنی استبداد و استعمار با اسلام سیاسی و ایده جمهوری اسلامی دیرینه است و به وقایع بعد انقلاب اسلامی محدود نمی‌شود بلکه به زمان  قیام مردمی پانزده خرداد و بلکه خیلی پپیش‌تر بازمی‌گردد. از همان زمان که اسلام سیاسی داعیه اصالت‌مندی داشت و به‌خاطر آن وارد صحنه سیاست شد. این دشمنی از آن زمان تا کنون نه فقط تغییر نکرده است بلکه شدت سبعانه و خشونت‌بار و سرکوبگرانه‌ای پیدا کرده است. استکبار جهانی و مزدورانش همچنان نه‌تنها خواهان افتادن ایران و ایرانی از اسب پیشرفت و ترقی هستند بلکه رؤیای افتادن از اصل را در سر می‌پروراند. به همین خاطر، همواره تابلو تاریخ تاریک دوران استبداد و دیکتاتوری پیش از انقلاب را به‌مثابه رؤیای دانشجوی ایران غلم کرده است. یعنی ایرانی ضعیف و چندتکه و بی‌قید و بی‌غیریت، ایرانی وابسته و غرب‌زده را طلب می‌کند. امروز همچون گذشته، سلطه‌گران و عوامل ارتجاع، اصالت دانشجو را که به برکت جمهوری اسلامی و خون شهدای دانشجو به‌دست‌آمده نشانه رفته است و در پی بازستاندن اصالت از دانشجویان این مرزوبوم هستند. این است که ۱۶ آذر برای دانشجویان صرفاً تجدید خاطره سیاسی نیست بلکه تجدید عهد و پیمان برای حفظ و حراست از اصالت دانشجو است. اصالتی که این روزها از ناحیه بدخواهان ایران قوی مورد تهدید جدی قرار گرفته است. به‌طورقطع، دانشجویان اصیل بسیجی‌وار به پشتوانه حمایت مردمی و رهبری حکیمانه ولی‌فقیه و به فضل الهی بر توطئه اصالت ستیزان همچون گذشته فائق خواهد آمد. انشا الله