روش پژوهش در مطالعات فرهنگی کتاب برجسته‌ای است. الهام‌بخش، به چالش‌کشنده، خودسر، بحث‌انگیز و نیکوقلم است. مملو از محنت و شادی است ... بهترین کتابی است که دربارۀ روش‌های مطالعات فرهنگی به رشتۀ تحریر درآمده است.
تارا بابازون، دانشگاه برایتون
این کتاب هدفی دووجهی را تعقیب می‌کند: به شکلی بسیار مفید نشان می‌دهد که «چگونه» باید توصیه و راهنمایی کرد و درعین‌حال، پیکرینگ و همکارانش از بسیاری از فرضیات و نمونه‌های مطالعات فرهنگی نیز بهره گرفته‌اند. اگرچه کتاب اصولاً دانشجویان تحصیلات تکمیلی را هدف گرفته اما منبع بسیار ارزشمندی در تمامی سطوح تحصیلات عالی است.
گاف لیلاند، دانشگاه وایکاتو
مایکل پیکرینگ مجموعه‌ای عالی و بی‌نظیر از مقالات پژوهشگران متعددی که در بحث مطالعات فرهنگی قلم‌فرسایی می‌کنند را جمع‌آوری کرده است. اینکه کتاب مشتمل بر ده فصل به‌علاوۀ یک مقدمه است، آن را به متنی ایده‌ئال برای کسانی بدل می‌کند که می‌خواهند در این راه قدم بگذارند ... به‌ویژه بخش «چکیده: نکات اصلی» که پایان‌بخش تمامی فصول کتاب است، کمک بسیار مفیدی است برای آن دسته از اساتیدی که این کتاب را به‌عنوان منبع درسی برای مقاطع کارشناسی و تحصیلات تکمیلی انتخاب می‌کنند. وضوح مطلب در این چکیده در کنار بخش «برای مطالعۀ بیشتر»، راهنمای بسیار ارزشمندی در اختیار پژوهشگران تازه‌وارد می‌گذارد تا به کدام دسته از منابع رجوع کرده و بر چه چیزی تمرکز کنند. پیکرینگ در نظر دارد تا با کتاب خود به نهادینه‌سازی آموزش روش‌های پژوهش به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از مطالعات فرهنگی کمک کند. به‌حق باید اعتراف کنیم که در این راه موفق بوده است ... احتمال می‌رود که این کتاب به یکی از منابع کلاسیک این گرایش مطالعاتی بدل شود و برای تمامی کسانی که به پژوهش معنادار در علوم اجتماعی علاقه‌مندند، مفید واقع گردد.
آلیسون جول، ترینیتی وسترن یونیورسیتی، کانادا