اقتصاد منطقه‌ای شاخه‌ای از اقتصاد است که بُعد «فضا» را در تجزیه‌وتحلیل عملکرد بازار گنجانده است. این رشته از زمان ظهور تا‌کنون تحولات جالبی در نظریه‌ها و مدل‌های رشته اقتصاد ایجاد نموده است. اگرچه اقتصاد منطقه‌ای رشته نسبتاً جدیدی است، اما تاریخ اقتصاد حاکی از آن است که مسائل فضایی از دیرباز به‌صراحت مورد بررسی قرار گرفته‌اند. برای نمونه، توجه به فضا را می‌توان در طرح مفهوم هزینه نسبی در نظریه تجارت بین‌الملل و همچنین در تجزیه‌وتحلیل‌های اقتصادی ون‌تونن، وبر، پالاندر، هتلینگ، کریستالر، لوش و دیگران یافت. به‌ رغم این تلاش‌ها، اقتصاد منطقه‌ای از جنگ جهانی دوم به بعد به عنوان یک رشته علمی شناخته شد. در اواسط دهۀ 1950، اقتصاد منطقه‌ای به عنوان یک چهارچوب تحلیلی پذیرفته‌شده برای مطالعه پیامدها و مشکلات تعیین موقعیت مکانی به وجود آمد. از آن زمان بدین‌سو، اقتصاد منطقه‌ای (و سپس اقتصاد شهری) پیشرفت چشمگیری در دستیابی به درک بیشتر از ساختار و تکامل نظام‌های اقتصادی فضایی داشته است. رویکردهای نوین در این رشته غالباً با افزایش بازده و صرفه‌های ناشی از تجمیع مطرح‌شده که نمایانگر هسته اصلی اقتصاد منطقه‌ای هستند، مرتبط‌اند. این کتاب شامل طیف وسیعی از ادبیات نظری، روش‌شناختی و کاربردی و همچنین نمونه‌های زیادی از ابزارهای تجزیه‌وتحلیل، برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری درباره اقتصاد محلی و منطقه‌ای است و به گونه‌ای سازماندهی شده است که تکامل اندیشه اقتصادی در این رشته را با تمرکز بر تغییرات رویکردها از سنتی به سمت نوین بیان می‌کند. نگارندگان قصد دارند به خوانندگان کمک کنند ملاحظات کلیدی در اقتصاد منطقه‌ای را بهتر بشناسند، از روش ابزارهای تجزیه‌وتحلیل منطقه‌ای مطلع شوند، و مفهوم فضا و کاربرد نظریه‌ها و طراحی استراتژی‌های اقتصادی در دنیای پیچیده امروزی را بهتر درک کنند.