بازشناسی و بازآفرینی فرهنگ زیست‌بوم در ایران: جامعه ایرانی، فرهنگ و طبیعت
Recognition and Recreation of Eco-Culture in Iran: Iranian Society, Culture, and Nature
امروز که جامعه با بحران‌های بزرگ زیست‌محیطی روبه‌روست، بسیاری معتقدند که باید در الگوی زیست کنونی بازنگری صورت گیرد. بخش مهمی از این بازنگری استفاده از دانش و تجربه جامعه محلی در پیوند با طبیعت است. فرهنگ زیست‌بوم ایرانی در طول تاریخ توانسته است از طریق سازگاری و هماهنگی با طبیعت، فرهنگ و تمدنی درخشان ایجاد کند که نمونه آن را در میراث منظر جغرافیایی و فرهنگی متنوع این سرزمین، در نظام آبیاری، کشاورزی، باغ ایرانی، معماری و شهرسازی و نظایر این‌ها می‌بینیم. بازگشت به این میراث فرهنگی ارزشمند و بازشناسی و بازآفرینی آن در جامعه امروز می‌تواند راهکاری برای غلبه بر مشکلات زیست‌محیطی، حفظ طبیعت، رعایت حقوق نسل‌های آینده و توسعه زیست‌بوم‌محور باشد. استفاده از دانش و فنّاوری روز در چارچوب الگوی توسعه مبتنی بر بازآفرینی میراث فرهنگ زیست‌بوم، به ویژه میراث غیرملموس، راهکاری است برای حرکت به سوی جامعه زیست‌بوم‌محور.
پیشگفتار
فصل اول: تعریف محیط زیست طبیعی و برداشت‌های مختلف از آن
فصل دوم: نظام طبیعت و جایگاه آن از منظر ادیان
فصل سوم: نظام طبیعت از منظر فلاسفه
فصل چهارم: دیدگاه‌های نوین درباره محیط زیست
فصل پنجم: فلسفه اخلاق زیست‌بوم‌محور
فصل ششم: اصول کلی سیستم‌های اجتماعی اکولوژیک
فصل هفتم: فرهنگ زیست‌بوم ایرانی
فصل هشتم: میراث جهانی فرهنگ زیست‌بوم ایرانی
فصل نهم: نگرش به فرهنگ محیط زیست و راهکارهای بازآفرینی فرهنگ زیست‌بومی ایران
فهرست منابع و مآخذ
کتاب حاضر برای دروس برنامه‌ریزی و طراحی محیطی، کیفیت محیط زیست شهری و روستایی، شهر و طبیعت، جامعه‌شناسی محیط زیست برای دانشجویان رشته جغرافیای انسانی، گرایش برنامه‌ریزی شهری، برنامه‌ریزی روستایی در مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری، رشته برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری، جامعه‌شناسی محیط زیست در مقطع کارشناسی ارشد تدوین شده است. امید است علاوه بر جامعه دانشگاهی، سایر علاقه‌مندان نیز از آن بهره‌مند شوند.
نظر شما :