علوم اعصاب یکی از مبانی و منابع ارزشمند اطلاعاتی برای نظریه و عمل تربیتی است که در دهه های اخیر موجی از بینشهای نوین درباره سازوکارهای عصبی زیربنایی یادگیری و رشد عرضه کرده است. نظریه‌پردازان و برنامه‌ریزان تربیتی می توانند با اتکا به مبانی و اصول عصب‌شناختی یادگیری به توصیف و تبیین جامع‌تری از ماهیت پدیده‌های تربیتی دست یابند و متعاقب آن سیاستها و برنامه‌های مدارس را بهبود بخشند. کتاب حاضر با مروری جامع بر پیشینه نظری و تجربی مرتبط با مطالعات عصب – تربیت به توصیف و تحلیل این مبانی و اصول و کاربردهای تربیتی مبتنی بر آنها می پردازد. اگر چه مجموعه این اصول و رهنمودها ممکن است همه دلالتها و کاربردهای تربیتی پژوهش علوم اعصاب را در برنگیرد، اما بخش گسترده‌ای از دانش قابل اعتبار و قابل اعتماد را عرضه می‌کند که با اطمینان می‌تواند در عرصه سیاست‌گذاری و عمل به کار گرفته شود.