این کتاب به شرح و ارزیابی اندیشه تامس کوهن (1922ـ 1996)، فیزیکدان و فیلسوفِ علم امریکایی، اختصاص دارد. او که در فلسفه علمِ معاصر و شاخه‌های مرتبط با آن نقشی بی‌بدیل داشت، در آثار خود روش تاریخی را جایگزین روش تحلیلی و منطقی کرد و با رویکردی جامعه‌شناختی و کل‌گرایانه به تاریخ علم پرداخت. با اینکه در آثار او مبانی تجربه‌گرایی و پوزیتیویسم نقد شده است، اما او در گذر از پوزیتیویسم به هیچ وجه قصد نداشت از عقلگرایی یا متافیزیک دفاع کند. بیشتر نقدهای او در راستای تضعیف عقلانیت علم و رئالیسم است و در آثار او علوم تجربی نیز گرفتار نسبیت معرفتی می‌شوند.